عملیات مسلم بن عقیل

در پی توقف عملیات رمضان در دشت شرق بصره به دلیل تمرکز قوا و مانور زرهی دشمن ، نیروهای خودی جست وجوی منطقه ای کوهستانی و محدود برای تحت فشار قراردادن ارتش عراق بودند تا ضمن شکستن تبلیغات دشمن، ابتکار عمل را حفظ کنند و همچنین نبردمنطقه ی ناهموار را تجربه نمایند . برای دستیابی به این هدف ها منطقه ی عملیاتی سومار درجبهه ی میانی برگزیده شد .
منطقه ای که سومار در قلب آن قرار دارد، از شمال به نفت شهر، از غرب به مندلی ، از جنوب به میمک و از شرق به گیلان غرب منتهی می شود و ارتفاعات مرزی گیسکه، کله شوان، کهنه ریگ، سان واپا و سلمان کشته ازشاخصه های آن است . ارتفاعات مزبور بر شهر مرزی سومار ایران و شهرمندلی عراق اشراف دارند و عراق در عقب نشینی اجباری خود، با حفظ آنها سومار و جاده های ارتباطی سومار – نفت شهر – قصر شیرین را درزیر دید و تیر خود نگه داشت و ارتباط این جبهه با مناطق شمالی را با مشکل روبه رو ساخت.
عملیات مسلم بن عقیل با هدف حفظ تحریک جبهه ها، منفعل کردن دشمن، ارتقای کیفی و کمی سازمان رزم خودی و آزاد سازی مناطق اشغای طراحی شد .
پس از شناسایی منطقه و طراحی دقیق مانور، عملیات در ساعت 47 دقیقه بامداد 9/7/1361 با رمز یا ابوالفضل العباس به فرماندهی قرارگاه عملیاتی مشترک نجف اشرف سپاه و ارتش آغاز شد . برای این عملیات که محدود به ارتفاعات گسیکه تا سان پاوا را در برمی گرفت، 38 گردان نیروی رزمی پیش بینی شده بود .
رزمندگان تیپ محمد رسول الله سپاه همراه با دلاوران تیپ 55 هوابرد ارتش به طو شگفت آوری در کم ترین زمان با رعایت اصل غافل گیری، هدف های مشخص شده را تصرف کردند و علی رغم تعمیق مواضع پدافندی یگان های عراقی با 50 ردیف مین و وجود تله های انفجاری آماده باش صد در صد و هشدارهای مکرر، قوای دشمن را غافل گیر کردند . از صبح روز بعد فرماندهی لشکر 12 زرهی ارتش عراق با فراخوانی یگان های احتیاط، پاتک های متعددی را تدارک و اجرا کرد، اما با مقاومت رزمندگان اسلا م روبه رو شد و ناکام ماند .
بدین ترتیب قوای خودی ضمن تثبیت موقعیت، بیش از 150 کیلومترمربع از مناطق اشغالی ایران آزاد و نزدیک به 30 کیلومتر مربع از خاک عراق را تصرف کردند و علاوه بر تامین دشت سومار بر تنگه مرزی تسلط یافتند . همچنین شهر مندلی در دید و تیر رس آنان قرار گرفت . در نتیجه امکان پیشروی در خاک عراق فراهم گردید .